Eurovisiesongfestival 2019 – Artwashing Apartheid

De in mei gelanceerde campagne voor het boycotten van het Eurovisie Songfestival 2019 in Israël werpt vruchten af. De oproep van Palestijnse artiesten en radio- en televisiejournalisten aan de leden van de European Broadcasting Union (EBU), deelnemende landen, deelnemers en het publiek om het Eurovisie Songfestival 2019 in Israël te boycotten krijgt op grote schaal weerklank. Ook politici en vakbondsleiders uit verschillende landen spraken steun uit. 140 prominente artiesten, waaronder deelnemers aan het Songfestival uit voorgaande jaren, tekenden een steunverklaring, waaronder deze Nederlandse kunstenaars:

Eduard de Boer – componist, pianist

Dante Boon – componist

Denise Jannah – zangeres

Frits Lambrechts – zanger, acteur

Mehmet Polat – musicus

Nick J. Swarth – dichter/performer

Hanro Smitsman – regisseur

Jacqueline Dijks – danser

Nadia Bekkers – choreograaf, muzikant

Julia Huizinga – schilderes

Jessie Thuis – docente textile werkvormen

Henk van Driel – kunstschilder, muzikant

Jan Nederlof – schilder, fotograaf

Adil Jaffer – print-maker

Wil Tomassen – beeldend kunstenaar

A.D.M.Elders – schrijver, filosoof

M.C. van den Dop – tekenaar, illustrator, ontwerper en galeriehouder

Jac Splinter – beeldend kunstenaar

Jacqueline van Swelm – acrylschilder

Mieke Krediet – beeldend kunstenaar

Mohammed Dawoud, Palestijn – dichter

René van Densen – dichter, organisator

Rozemarijn Oudejans – vormgever

Rob Moonen – beeldend kunstenaar

Steph Byrne – performer, organisator

Wim Dekker – uitgever

Lea Theunissen – beeldend kunstenaar

Renk van Oyen – dichter

Marco Termes – schrijver

Thea Veel – beeldend kunstenaar

Alard Govers – journalist, auteur

Peter Bouwmans – beeldend kunstenaar

Paul van der Wees – muzikant

Anja Reinhardt – choreograaf

Paul Hoogenboom – muzikant

Anneke Hendrikx – beeldend kunstenaar

Kees Swanenberg – muzikant

Antoine Timmermans aka Cybersissy – beeldend kunstenaar, drag queen

Frank Crijns – muzikant

Yuri Bongers – choreograaf

Boy Jonkergouw – schrijver, theatermaker

Rob J. van Geel – artiest

Rihana Jamaludin – schrijver

Daan Taks – dichter

Bernardina Juliani – filmmaker

Look J. Boden – fotograaf, dichter

Andrew Cartwright – dichter

Fons Mommers – componist

Liesbeth Kaag – vormgever

Alexander Pelikan – beeldend kunstenaar

Jolies Heij – dichter

Ellen Rijk – beeldend kunstenaar

Abraham von Solo – dichter

Marijke Hooghwinkel – beeldend kunstenaar, dichter

Jace van de Ven – dichter

Yvo Broekhoven – muzikant

Jessica Bakker – dichter

Goran Bjeljac – beeldend kunstenaar

Peter Hofland – filmer

Virginie Moerenhout – beeldend kunstenaar

Obed Brinkman – muzikant, fotograaf

Roos Galjaard – singer-songwriter

Liesbeth Betten – muzikant

Wilmar Janssen – muzikant

Vincent Janssen – muzikant

Tammy Blue – spoken word artist

Hans Mulkens – Studio Eindhoven aan Zee, fotografie, vormgeving

Op 14 mei schoot het Israelische leger gericht  62 demonstrerende Palestijnse demonstranten dood in Gaza. Diezelfde avond organiseerde Neta een overwinningsconcert in Tel Aviv, georganiseerd door de burgemeester, en stelde dat ze “een reden hebben om gelukkig te zijn”. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu noemde Barzilai ‘de beste ambassadeur van Israël’.

Het regime van Israël, met zijn militaire bezetting, nederzettingenkolonialisme en apartheid gebruikt het Eurovisie Songfestival schaamteloos als onderdeel van de ‘Brand Israël‘-strategie, oftewel door middel van kunst en sport Israël te promoten en de aandacht af te leiden van oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen tegen Palestijnen.

Het is bizar dat standaardvoorwaarden van Eurovision, die in de meeste landen als vanzelfsprekend gelden, in Israël de discussie over de haalbaarheid van het evenement doen oplaaien. Israël moet namelijk visa verlenen en bezoekers vrij rond laten reizen ongeacht politieke opvattingen, religie of seksuele geaardheid. Tevens moet volledige persvrijheid en vrijheid van meningsuiting worden gegarandeerd voor alle deelnemers en delegaties. De uitzendende omroep moet een volledig onafhankelijke nieuwsdivisie hebben en volledige vrij zijn in de editing van het festival.. Bij de laatste voorwaarde moet worden vermeld dat nog vorig jaar de omroep die jarenlang het Eurovisie Songfestival in Israël uitzond, onmiddellijk na de uitzending op zwart ging in opdracht van de overheid, naar verluid vanwege de kritische berichtgeving.