Dit Airbnb huisje is ‘prachtig’ en ‘ruim’. Het staat ook in een Israelische nederzetting
Israelische nederzettingen zijn illegaal onder het internationaal recht. Waarom biedt Airbnb er dan plaatsen in aan?
Door Issa Amro
Voor veel mensen is de zomer een tijd om te reizen en nieuwe plaatsen te bezoeken. Hierop vooruitlopend heeft Airbnb onlangs een nieuwe marketingcampagne gelanceerd om reizigers over te halen om hun online accommodatiedienst te gebruiken om huizen van mensen te huren in plaats van in een hotel te logeren, zodat ze niet zomaar ‘daar heengaan’, maar daadwerkelijk ‘daar wonen’.
Dit idee wordt vooral beladen als we het hebben over waar ik woon: de bezette Westelijke Jordaanoever. Mijn woonplaats Hebron is onder Israelische militaire bezetting sinds 1967, meer dan een decennium voor ik geboren werd. Ik heb nooit vrijheid of gelijkheid gekend in mijn vaderland en in de loop der jaren zijn de dingen alleen maar erger geworden.Tegenwoordig zijn er Israelische nederzettingen verspreid over heel het bezette Palestijnse land in de bezette Westelijke Jordaanoever, inclusief in en rond Hebron. De nederzettingen, die illegaal zijn volgens internationaal recht, worden algemeen beschouwd als een van de grootste obstakels voor een langdurige vrede.
Dus het kan als een verrassing komen voor lezers om te horen dat sommige van die nederzettingen behoren tot de plaatsen waar Airbnb huurwoningen aanbiedt,en reizigers aanmoedigt om niet zomaar te ‘gaan’ maar te ‘wonen’.
Een snelle blik op de Airbnb website laat zien dat er verhuurd wordt in de nederzettingen Ma’ale Adumim, Ariël, Efrat, Ma’ale Rehavam, Tekoa en Havat Gilad. “3 kamer + balkon een wijngaard, een boomgaard en een zitkamer met uitzicht op de spectaculaire woestijn van Judea. Goed uitgerust en gedecoreerd, mooi smaakvol gemeubileerd authentieke oriëntaalse stijl”, schept een aanbieder genaamd Itzhak uit een advertentie in Tekoa voor $166 per nacht op. Een andere aanbieder, Howard, belooft een “buitengewone lokatie op de rand van de woestijn” en “Kamelentoeren naar de Dode Zee” in zijn huis in Tekoa dat $515 per nacht kost. In El’azar, een nederzetting die in de jaren ’70 gesticht is door een groep expats uit New York, biedt Eilon gasten een “ruime, adembenemende woning in een veilige afgegrendelde gemeenschap”.
Al deze advertenties bevinden zich buiten de Groene Lijn (die gebruikt wordt om de internationaal erkende grens tussen Israel en de Westelijke Jordaanoever aan te geven), maar staan in de lijst bij “Israel.”De landkaarten van Airbnb vestigen niet de aandacht op de Groene Lijn, waardoor het moeilijk wordt voor degenen die er niet bekend zijn om het onderscheid te maken. Gasten realiseren zich misschien niet eens dat ze in een nederzetting logeren, totdat ze de checkpoints en gesegregeerde wegen zien.
Deze praktijk helpt Israel bij het normaliseren van het beheer over Palestijns land en het daar gecreëerde apartheidssysteem. Eerder dit jaar creëerde +972 magazine een online persona: een Amerikaanse staatsburger van Palestijnse afkomst die wil verblijven in een huurwoning in een nederzetting. “Haled” probeerde te reserveren op tientallen advertenties, maar werd bij op één na allemaal afgewezen, meestal zonder reden. In een geval antwoordde de gastheer: “Het spijt me zeer, maar ik denk niet dat dat kan…. Het ligt hier erg gevoelig.… [Ik] hoop dat we in een ander leven goede vrienden zouden kunnen zijn.” In een ander voorbeeld was het antwoord: “Het spijt me maar we zijn niet in staat uw reservering te bevestigen. Als gevolg van de politieke situatie kan het momenteel niet.”
Onlangs was er kritiek op Airbnb wegens klachten over raciale vooroordelen in hun programma en CEO Brian Chesky tweette dat “Racisme en discriminatie hebben geen plek bij Airbnb.” Desondanks, en hoewel in Airbnb’s anti-discriminatiebeleid staat dat het bedrijf advertenties verbiedt die racisme, discriminatie, of individuen of groepen benadelen, werd “Haled” geconfronteert met openlijke discriminatie. Bovendien zijn Israelische nederzettingen sowieso discriminerend van aard: Palestijnen die inheems zijn in het gebied, mogen er niet wonen. En degenen die onder het Israelisch gezag leven, onder een brute militaire bezetting in de Westelijke Jordaanoever, Gaza en Oost Jeruzalem, of als tweederangs burgers binnen Israel, worden geconfronteerd met apartheidsbeleid.
Ik ben geen uitzondering. Toen ik jong was hield mijn vader mijn hand vast als hij me meenam over de drukke markt in de Shuhadastraat. Dat was voor Baruch Goldstein, een Israelische Joodse kolonist uit Brooklyn, het vuur opende in de Ibrahimi moskee in 1994, waarbij hij 29 biddende mensen vermoordde. Sindsdien is de Shuhadastraat vrijwel volledig afgesloten voor Palestijnen en zijn de deuren van de Palestijnse huizen verzegeld onder orders van het Israelische leger. Die restricties hebben duizenden Palestijnen gedwongen hun huizen te verlaten en meer dan 1.800 bedrijven gedwongen te sluiten.
Pas geleden werd mij door soldaten verteld dat de straat bij de Ibrahimimoskee alleen voor Joden is. Dus als Moslim mag ik hem niet gebruiken om naar mijn gebedsruimte te gaan. Ik ben al vaker gearresteerd dan ik kan tellen voor geweldloos mensenrechtenwerk. Ondertussen lopen Israelische kolonisten, die regelmatig Palestijnen aanvallen, rustig heen en weer onder bescherming van het leger en met volledige straffeloosheid. Afgelopen november namen kolonisten drie dagen mijn achtertuin over, terwijl de Israelische soldaten er bij stonden te kijken en niets deden. Als ik gearresteerd wordt, val ik onder Israelisch militair recht. Als de kolonisten al eens een keer gearresteerd worden, vallen ze onder het Israelisch burgerlijk recht. Zoals de Amerikaanse ambassadeur in Israel, Dan Shapiro, eerder dit jaar opmerkte, heeft Israel “twee rechtsnormen: één voor Israeliërs en een andere voor Palestijnen.”
Dat is waar Airbnb aan bijdraagt door advertenties te plaatsen voor huizen in Israelische nederzettingen. Airbnb heeft tot nog toe de eisen genegeerd van de Stolen Homes campagne, die is opgericht door een groep mensenrechtenorganisaties die de Palestijnse strijd voor vrijheid, recht en gelijkheid ondersteunen. De campagne dringt er bij het bedrijf op aan om te luisteren naar een rapport van Human Rights Watch dat bedrijven opriep om hun verantwoordelijkheid te nemen en geen zaken meer te doen met Israelische nederzettingen. Ze leverden in maart een petitie die getekend was door meer dan 140.000 mensen af bij het hoodkwartier van het bedrijf in San Francisco. In plaats van in te gaan op de zorgen van de activisten, sloten de beveiligers van Airbnb de deuren van het gebouw en ze reageerden niet op een verzoek om een gesprek. De enige publieke reactie van het bedrijf was een verklaring, in de krant The San Francisco Chronicle, waarin Airbnb het onderwerp omschreef als “ingewikkeld”.
Maar het internationaal recht is duidelijk. Mensenrechtenorganisaties hebben het duidelijk gemaakt. En voor Palestijnen, die onlangs herdachten dat 68 jaar geleden de Nakba plaatsvond, de opzettelijke en systematische massale verwijdering van Palestijnen van ons land in 1948 om daarop de staat Israel te stichten, is het helemaal niet ingewikkeld: Miljoenen van ons kunnen niet vrij in ons eigen vaderland wonen; zolang dat zo is zouden bedrijven er niet van mogen profiteren als anderen daarheen gaan.
Issa Amro is de coördinator van Youth Against Settlements
Twitter: @Issaamro
Bron: thenation.com
